Wernisaż: 3.06.2022 /piątek/ godz. 18:00
Wystawa czynna do 22.06.2022
/wstęp wolny/
Wystawa studentów i profesorów Katedry Technologii Rzeźbiarskich na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie.
Uczestnicy:
- Pannebakker Adriaan
- Lipiński Adrian
- Szlasa- Rokicka Aleksandra
- Śmietana Aleksandra
- Sidorowicz Alicja
- Rek Emilia
- Sochacki Grzegorz
- Szczepaniec Franciszek
- Grabowska Julia
- Szewczuk Justyna
- Karkuciński Kajetan
- Kalicka Katarzyna
- Kowal Katarzyna
- Dudek Marianna
- Wójcik Mateusz
- Kaza Michalina
- Wietrow Michał
- Stachowicz Natalia
- Laskowska Oliwia
- Grzelewski Rafał
- Pilich Zofia
- Babik Stanisław
- Stachurska Daria
- Dr. Kozłowski Mieczysław
- Dr. Łopiński Andrzej
- Mgr. Krzpiet Tomasz
PRACOWNIA BRĄZU w Katedrze Technologii Rzeźbiarskich Wydziału Rzeźby AKADEMII SZTUK PIĘKNYCH w Warszawie
Historia brązu to bogate źródło wiedzy, ukazujące stosowanie związków miedzi i cyny a także pod nazwą spiżu – miedzi, cyny, cynku i ołowiu w przedmiotach codziennego użytku oraz w monumentalnych pracach rzeźbiarskich. Brąz – materiał do wykonywania odlewów – od epoki brązu przez starożytność, wieki średniowiecza, odrodzenia po współczesność, fascynował technologią obróbki, a stawiając opór korozji czasu, pozwalał utrwalać na stulecia dzieła wielkich mistrzów rzeźby, np. Donatella , Verrocchia, Celliniego, Rodina, Giacomettiego, Moorea i innych. Wspomniana epoka brązu – to jedna z trzech wielkich epok prehistorycznych, dzięki którym ludzkość doszła do takiego etapu rozwoju, w jakim jest obecnie.
Wcześniej była epoka kamienia, zaś po epoce brązu – epoka żelaza. Przyjmuje się, że epoka brązu wyniosła ludzkość na inny poziom rozwoju, stworzyła dużo nowych możliwości na wielu polach – w tym na polu rzemiosła, sztuki odlewniczej i sztuki rzeźbiarskiej.
Odlewnictwo jako rzemiosło było znane już 5000 lat przed naszą erą. Najstarszym zabytkiem odlewnictwa artystycznego jest płaskorzeźba z miedzi wykonana w Mezopotamii 4500 lat p.n.e.
Najwspanialszym zabytkiem odlewnictwa polskiego są – zachowane do dzisiaj – drzwi gnieźnieńskie, wykonane za czasów Bolesława Krzywoustego dla Katedry w Gnieźnie.
Pracownia Brązu Wydziału Rzeźby ASP Warszawa kontynuuje sposoby wykonywania odlewów w brązie, czerpiąc z dorobku historii i obecnie stosowanej profesjonalnej technologii odlewniczej.
Celem programowym pracowni jest zwrócenie uwagi studenta, studentki na samodzielny, indywidualny proces powstawania realizacji rzeźbiarskiej w ramach technik odlewnictwa artystycznego a w szczególności metody traconego wosku, jednocześnie z wykorzystaniem wrażliwości studenta na poznanie technologiczne materiału tworzonej realizacji – modelu rzeźby.
Program podzielony jest na kilka zagadnień:
a) rys historyczny technologii odlewnictwa
b) sposoby wykonywania realizacji rzeźbiarskich tylko w wosku
c) używanie materiałów typowych dla rzeźby, takich jak glina, plastelina, gips
d) stosowanie materiałów różnych, ulegających całkowitemu spaleniu w temperaturze 650 stopni Celsjusza, np. drewno, sznur, papier i tym podobne
Proces dochodzenia do ostatecznej formy wyrazu artystycznego realizacji rzeźbiarskiej zaczyna się od konsultacji projektu wstępnego oraz tematu, dyskusji nad technologicznym utrwaleniem pracy w brązie. Poszerzony korektami w trakcie powstawania projektu określa cel – efekt dydaktyczny: świadomość wyboru techniki odlewu, materiału, sposobu wykonania modelu rzeźby oraz artystyczny poziom wyrażenia tematu. Ćwiczenia powstających realizacji, którym towarzyszy otwartość pracowników dydaktycznych pracowni na nietypowe działania, stają się często inspiracją do poszerzania, przesuwania granic działań artystycznych. Zagospodarowanie inwencji rzeźbiarskiej studentów, bez ingerencji i narzucania im określonego sposobu rozwiązań formalnych prac, daje szansę do powstawania rzeźb o zróżnicowanym charakterze.
Pracownia posiada zaplecze technologiczne – odlewnię, dzięki czemu studenci są uczestnikami pełnego procesu technologicznego powstawania rzeźby. Obecnie zakres działań związanych z powstawaniem projektów rzeźbiarskich, ich technologią odbywa się w nowo wybudowanym gmachu przy ul. Spokojnej 15 w Warszawie. Pomieszczenia pracowni są wyposażone w niezbędne urządzenia zapewniające kompletny proces technologiczny odlewu w brązie. Wyjazdy plenerowe w kwietniu i maju do warszawskiego ośrodka ASP w Dłużewie, gdzie mieści się plenerowa odlewnia, stwarzają dodatkowe możliwości technologiczne, techniczne , warsztatowe. Powstają tam prace odlewane w aluminium, na bazie projektów realizowanych w styropianie, prace w brązie z zastosowaniem mas olejowych i bentonitu.
Uczestnikami pracowni są studenci Wydziału Rzeźby Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych wszystkich roczników, nie z systemu obligatoryjnego, ale na podstawie corocznych zapisów. Pracownia ma charakter otwarty również dla studentów innych wydziałów ASP w Warszawie. Powstała w 2008 roku pod nazwą „Warsztat Technik Odlewnictwa Artystycznego”, na bazie pracowni „Małych Form Rzeźbiarskich i Medalierstwa” prowadzonej przez prof. Zofię Demkowską a później przez prof. Piotra Gawrona.
Obecnie jako „Pracownia Brązu” w Katedrze Technologii Rzeźbiarskich Wydziału Rzeźby prowadzona jest od początku powstania przez dr Mieczysława Kozłowskiego. Merytoryczna pomoc współpracowników:
dr Andrzeja Łopińskiego i mgr Tomasza Krzpieta dopełnia magii pracowni, gdzie płynna faza brązu przeistacza się w stałą, utrwalając projekt rzeźby.
Mieczysław Kozłowski
